TOTTENHAM HOTSPUR STADYUMU’NDAN – Harry Kane, şimdi ve sonsuza dek, Tottenham Hotspur ve Bayern Münih’i birbirine bağlayan bir isim. Spurs’ün tüm zamanların en çok gol atan oyuncusu, yaklaşık bir yıl önce, Daniel Levy’nin uzun bir transfer hikayesinde kendi çıkarlarını savunmuş gibi göründüğü bir süreçte, 85 milyon sterlinlik bir transferle Bavyera’ya gitti. Kane, geçen yaz bu zamanda Shakhtar Donetsk’e karşı 5-1 kazandıkları maçta dört gol attığında, Spurs’den gelen sesler onun kulüpteki son maçını oynayacağını göstermiyordu. Tottenham’ın sezona başlayıp ne yapacağını belirleyeceği düşünülüyordu. Bu yüzden, transferi onaylandıktan sonraki günlerde yaşanan süreç oldukça acı vericiydi.
Tottenham, tüm günü Kane’e ayırmak, ona bir mikrofon verip duygusal bir konuşma yaptırmak veya Bayern transfer sözleşmesine, bu maçta bir yarım süre Spurs oyuncusu olarak oynama izni veren bir madde yazmak için affedilebilir bir durumdaydı. Ancak bunun yerine, Kane ve Eric Dier, ısınma seansından hemen sonra, maçın başlamasından 15 dakika önce Tottenham elçisi Ledley King tarafından karşılanarak anı ödülleri almak üzere yer aldılar. Taraftarlar büyük bir coşkuyla alkışladı, ama adeta çatının uçtuğu söylenemez. Taraftarlara bu mini sunum için erken koltuklarına oturmaları konusunda uyarı yapılmıştı, ama stadyum en fazla %75 doluydu.
Ve evet, sunum gerçekten küçüktü. Hiçbir video, hiçbir uzun konuşma yoktu; sadece stadyum sunucusu Paul Coyte’den kısa bir ‘hizmetiniz için teşekkürler’ monologu ve ardından soyunma odasına geri dönüldü. Bu, beş dakika sonra gerçekleşenler ile belirgin bir tezat oluşturuyordu. Daha fazla taraftar dışarıya çıktıkça, Tottenham, en son üç transferini – Archie Gray, Dominic Solanke ve Ocak ayında yapılan transfer Lucas Bergvall’ı – karşıladı. Stadyum hayat buldu.
Solanke, maç öncesinde tanıtıldı. Kane ve Dier alkışlarla karşılanırken, yeni oyuncular uğultularla karşılandı. Bu coşku, Tottenham Hotspur Stadyumu’nu ayağa kaldırdı, somut bir enerji, soyut bir birliktelik yarattı. Kane, Spurs 3-2 gerideyken 80. dakikada bir yedek oyuncu olarak sahaya çıktı. Bu sefer, ev sahibi taraftarlar daha fazla takdir gösterdi ama bu, kaybolan bir maçı, hatta sadece bir dostluk maçını geri döndürme isteğine hızla dönüştü.
Tottenham, bir kulüp ve taraftar kitlesi olarak iyileşti ve ileriye doğru adım attı. Bu bir acıma gösterisi değildi; geleceğe yönelik bir kabul ve heyecan vardı. Maç sonrası Kane, stadyumun dört tribününe selam durduğunda, aşırı duygusal bir atmosfer yoktu, her şey yerindeydi. Spurs’te son beş yılın çoğu, kulübün kendisi hakkında kendini kötü hissetmesi gerektiğini söyleyen kazanma odaklı yöneticilerin üzüntüsüyle geçti. Ange Postecoglou’nun gelişi, Tottenham’ın çokça özsaygı kaybı yaşadığı bir dönemde, pozitiflik ve ilerleme sıcak kucaklamasına ihtiyaç duyduğu için takdir edildi. Bu, onun ilk sezonunun yeterli bir umut göstermesiyle desteklendi ve şimdi piyonlar yerine oturmaya başladı. Gray ve Bergvall, eski dönemin tipik Spurs transferleri – genç, aç oyuncular, hemen oynama fırsatına hazırlar. Solanke, Kane’in gecikmiş varisi, bir penguen değil, tamamen farklı bir forvet; bunun arasındaki önemli ayrım çok önemli. Asıl yolların ayrılması bir yıl önce olmuştu, ama şimdi kapanış halkası tamamlandı.
SON DAKİKA TOTTENHAM HABERLERİNİ, TRANSFER söylentilerini ve GÜNCEL GELİŞMELERİ OKUYUN.